چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید

چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟

چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟

اما افسوس که هیچ کس نبود

همیشه من بودم و تنهایی پر از خاطره..

آری با تو هستم ..!!

با تویی که از کنارم گذشتی..

و حتی یک بار هم نپرسیدی،

چرا چشمهایم همیشه بارانی است