ای خدای بزرگ به من کمک کن تا وقتی می خواهم
درباره ی راه رفتن کسی
قضاوت کنم, کمی با کفشهای او راه بروم.
اینجا آسمان ابریست آنجا را نمیدانم اینجا شده پاییز آنجا را نمیدانم
اینجا فقط رنگ است آنجا رانمیدانم اینجا دلی تنگ است آنجا رانمیدانم
نوشتم حرف دل را تا بخوانی
که چون دوری زمن دردم بدانی
در این دنیا ندارم غیر تو کس
بمیرم گر مرا از خود برانی
آنانکه با افکاری پاک و فطرتی زیبا در قلب دیگران جای دارند
را هرگز هراسی از
فراموشی نیست چراکه جاویدانند