موج آرام نگاهت لاف دریا را شکست


                               از حصار شب گذشت و مرز فردا را شکست


غم بر روی شانه هایم سالها لم داده بود


                                  مهربانیهای تو قندیل غمهایم را شکست   

از خدا شاکیم

چرا انسان آفرید به جون هم انداخت؟


چرا زمین آفرید همه چی که انسان میخواد توش هس؟


چرا به انسان هوس داد که نمیتونه کنترلش کنه؟


چرا دوتا دنیا؟


و هزاران چرای دیگر.........

داریم به کجا میریم؟

دنیا جنس مخالف نی بخدا دنیا سکس نی بخدا دنیا


مردم آزاری نی بخدا دنیا دعوا


وچاقو نی بخدا حیونا به هم نوعه خودشون آزار نمیرسونن


با اینکه عقل ندارن دنیا


یعنی کمک به همنوع دنیا مردن دنیا یعنی رفتن زیر خاک خجالت آوره